ภาพที่ชวนให้หลงใหลแสดงให้เห็นวิธีหลีกเลี่ยงการตัด สล็อตเว็บตรง แตกง่าย นิ้วโป้งเมื่อคุณยิงนักวิทยาศาสตร์กำลังมุ่งเป้าไปที่ฟิสิกส์ของการทิ้งระเบิดยางรัด
นักวิจัยได้วิเคราะห์สิ่งที่เกิดขึ้นกับหนังยางเมื่อเปิดด้วยนิ้วโป้งโดยใช้วิดีโอความเร็วสูง ผลลัพธ์ดังกล่าวมีเคล็ดลับบางประการเกี่ยวกับวิธีการสร้างภาพคลีนช็ อต วิศวกรเครื่องกล Alexandros Oratis และ James Bird ของมหาวิทยาลัยบอสตัน รายงานในหนังสือพิมพ์Physical Review Letters
นักวิจัยมุ่งเน้นไปที่เทคนิคการถ่ายภาพอย่างหนึ่งโดยเฉพาะ:
ยางยืดถูกพันรอบนิ้วโป้งที่ยกขึ้นของมือข้างหนึ่งแล้วดึงกลับด้วยมืออีกข้าง นักวิทยาศาสตร์ได้ถ่ายทำรายละเอียดของกระบวนการยิงด้วยการใช้กระบอกสูบแทนที่จะเป็นนิ้วหัวแม่มือเพื่อสร้างมาตรฐานการทำงาน
เมื่อยางรัดหลวม การคลายความตึงในสายนาฬิกาจะเคลื่อนไปยังกระบอกสูบอย่างรวดเร็ว นักวิทยาศาสตร์พบว่าวงดนตรีเองก็พุ่งเข้าหากระบอกสูบด้วยความเร็วที่ช้ากว่าการคลายความตึงเครียดนั้น
เมื่อหลุดออกจากนิ้วโป้ง การเคลื่อนไปข้างหน้าของวงดนตรีอาจนำไปสู่ส่วนท้ายที่เป็นยางได้ โดยนิ้วโป้งไปขวางทางยางยืดและทำให้สายคาดเบี้ยว แต่ถ้าทำการแสดงอย่างถูกต้อง การคลายความตึงเครียดจะทำให้นิ้วหัวแม่มือหลุดออกไปก่อนที่หนังยางจะไปถึง จากนั้นวงดนตรีก็แล่นผ่านไปโดยโก่งตัวเป็นรอยย่นเมื่อผ่านไป
โดยการทดสอบกลยุทธ์การยิงที่แตกต่างกัน นักวิจัยได้ให้ความสำคัญกับแนวทางบางประการ อย่าดึงสายรัดแน่นเกินไป: แรงตึงพิเศษจะเพิ่มความเร็วในการบิน ดังนั้นนิ้วโป้งจะไม่เบี่ยงเบนเร็วพอที่จะหลีกเลี่ยง และควรใช้แถบยางยืดที่กว้างกว่า นั่นก็เพราะว่านิ้วโป้งต้องออกแรงมากขึ้นกับแถบกว้าง เพื่อที่ว่าเมื่อปล่อยสาย ตัวเลขจะหลุดออกมาเร็วขึ้น ทำให้ยางยืดออกได้ง่ายขึ้น
ฟิสิกส์ของของไหลอธิบายว่ากลุ่มนักวิ่งมาราธอนเคลื่อนไหวอย่างไร
ทฤษฎีใหม่ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากของเหลวสามารถทำนายการกระแทกของนักวิ่งมาราธอนที่เข้าแถวแข่ง นักวิ่งมาราธอนที่เข้าคิวเพื่อแข่งขันรายการใหญ่มักจะวิ่งตามกระแส โดยพุ่งเข้าหาเส้นสตาร์ทราวกับของเหลว
นักวิจัยได้พัฒนาทฤษฎีที่ปฏิบัติต่อฝูงชนเหมือนของเหลวเพื่ออธิบายการเคลื่อนไหวโดยใช้ฟุตเทจของนักวิ่งที่เคลื่อนที่เป็นกลุ่มเพื่อเริ่มการแข่งขันชิคาโกมาราธอน นักฟิสิกส์รายงานในรายงานของ Science เมื่อวันที่ 4 มกราคม ทฤษฎีทำนายการเคลื่อนไหวของกลุ่มนักวิ่งมาราธอนได้ถูกต้องในอีกสองสถานที่
การศึกษาก่อนหน้านี้ได้กำหนดกฎเกณฑ์สำหรับพฤติกรรมของบุคคลในฝูงชน และใช้พฤติกรรมนั้นเพื่ออธิบายการเคลื่อนไหวของฝูงชน ( SN: 1/10/15, p. 15 ) แต่เพื่อให้เข้าใจว่าไวน์หมุนวนในแก้วอย่างไร คุณไม่จำเป็นต้องรู้พฤติกรรมของแต่ละโมเลกุล ดังนั้นนักฟิสิกส์ Nicolas Bain และ Denis Bartolo จาก École Normale Supérieure de Lyon ในฝรั่งเศสจึงพิจารณาฝูงชนโดยรวม
ในช่วงเริ่มต้นของการวิ่งมาราธอน นักวิ่งจะจัดตัวเองเป็นกลุ่มที่เรียกว่าคอร์รัล ซึ่งแต่ละกลุ่มจะเข้าสู่เส้นสตาร์ท เจ้าหน้าที่มาราธอนเข้าแถวต่อแถวหน้าคอกแต่ละหลัง โดยรั้งผู้เข้าร่วมไว้เป็นระยะๆ จนกว่าจะมีที่ว่างให้ก้าวไปข้างหน้า นักวิจัยถ่ายทำกระบวนการเริ่มต้นและหยุดนี้ในการวิ่งมาราธอนสี่ครั้ง รวมถึงการแข่งขันชิคาโกมาราธอนในปี 2559 และ 2560 การเคลื่อนไหวของเจ้าหน้าที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในความหนาแน่นของฝูงชนและความเร็วที่เดินทางผ่านฝูงชนที่คล้ายกับคลื่นที่เกิดขึ้นเมื่อน้ำถูกผลัก ทางทีมงานพบว่า ผลกระทบที่คล้ายกันเกิดขึ้นที่การวิ่งมาราธอนในปารีสและแอตแลนต้าในปี 2560
ฝูงชนมาราธอนเป็นประเภทพิเศษที่ทุกคนเดินทางไปในทิศทางเดียวกัน ในที่สุด การวิจัยประเภทนี้อาจนำไปสู่ความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับการก่อตัวของฝูงชนอื่น ๆ รวมถึงกลุ่มที่แน่นกว่าฝูงชนมาราธอนโดยที่คนเดินถนนจะเคียงบ่าเคียงไหล่อย่างแท้จริง ฝูงชนดังกล่าวบางครั้งส่งผลให้เกิดการแตกตื่นอย่างรุนแรงเช่น งานฮัจญ์ปี 2015 ที่นครมักกะฮ์ ประเทศซาอุดีอาระเบีย ( SN: 4/7/07, หน้า 213 ) ความเข้าใจที่ดีขึ้นเกี่ยวกับพลวัตของฝูงชนเหล่านี้สามารถช่วยป้องกันโศกนาฏกรรมที่คล้ายคลึงกัน
แนวทางที่ได้รับความนิยมอีกวิธีหนึ่งซึ่งรู้จักกันในชื่อแรงโน้มถ่วงควอนตัมแบบวนซ้ำ จินตนาการถึงพื้นที่ที่จะสร้างจากลูปพื้นฐาน (คล้ายกับ “อะตอมของอวกาศ”) มุมมองนี้ประสบปัญหาทางเทคนิค ซึ่งหนึ่งในนั้นคือวิธีใส่เวลาลงในรูปภาพที่มีพื้นที่ว่าง “ด้วยเหตุนี้ ดูเหมือนว่าเราจะต้องเผชิญกับโครงสร้างชั่วคราวที่ไม่มีพิษภัย ซึ่งไม่อนุญาตให้มีความรู้สึกที่มีความหมายของการเดินทางข้ามเวลา” Wüthrich เขียน
เป็นไปได้ว่าเครือข่ายของ “อะตอมของอวกาศ” เหล่านี้สามารถสร้างกาลอวกาศระดับสูงที่มีส่วนโค้งของไทม์ไลค์แบบปิดได้ แต่การวิเคราะห์รายละเอียดในขั้นตอนการพัฒนาของแรงโน้มถ่วงควอนตัมแบบวนซ้ำนี้ไม่ได้ให้เหตุผลอะไรมากนักสำหรับการมองโลกในแง่ดี Wüthrich กล่าวสรุป
อนาคตของการเดินทางข้ามเวลาอาจดูสดใสขึ้นเล็กน้อยหากแนวทางที่ถูกต้องของแรงโน้มถ่วงควอนตัมกลายเป็นทฤษฎีสตริง ซึ่งปัจจุบันเป็นคู่แข่งที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ในทฤษฎีสตริง อนุภาคพื้นฐานของสสารคือตัวอย่างพลังงานเล็กๆ ที่สั่นสะเทือน ซึ่งเรียกว่า “สตริง” เพราะมันขยายออกเป็นมิติเดียว ทฤษฎีสตริงถูกสร้างขึ้นมาหลายเวอร์ชัน ซึ่งบ่งชี้ว่าเป็นปรากฏการณ์ที่แตกต่างกันของทฤษฎีต้นแบบที่มีพื้นฐานมากกว่าที่เรียกว่าทฤษฎีเอ็ม
“เนื่องจากทฤษฎี M ยังไม่มีอยู่จริง จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะตัดสินคำตัดสินของทฤษฎีนี้เกี่ยวกับการเดินทางข้ามเวลา” Wüthrich เขียน แต่การสืบสวนสถานการณ์ต่างๆ ของทฤษฎีสตริงแนะนำว่า อันที่จริง ทฤษฎีขั้นสุดท้ายจะรวมเอาเส้นโค้งไทม์ไลค์แบบปิดอย่างเป็นธรรมชาติ สล็อตเว็บตรง แตกง่าย
