โรเบิร์ต เจ. ฟลาเฮอร์ตี้ “บิดาแห่งสารคดี” มุ่งเน้นไปที่นักล่าอินูอิตในภาพยนตร์เรื่อง “Nanook of the
North” ในปี 1922
ขณะนี้กําลังสตรีมบน:
รับพลังมาจาก จัสท์วอทช์
Great Movieมีลําดับที่น่าอัศจรรย์ใน “Nanook of the North” ของ Robert J. Flaherty (1922) ซึ่งฮีโร่ของเขานักล่าอินูอิต Nanook ตามล่าแมวน้ํา Flaherty แสดงข้อความที่น่าตื่นเต้นที่สุดในภาพเดียวที่ไม่ขาดตอน นานุกรู้ว่าแมวน้ําต้องหายใจทุก 20 นาทีและเปิดรูอากาศไว้สําหรับตัวเองในน้ําแข็งในฤดูหนาวอาร์กติก เขาพบหลุมดังกล่าวแทบจะไม่ใหญ่พอที่จะเห็นและถูกวางตัวนิ่งเหนือมันด้วยฉมวกของเขาจนกว่าแมวน้ําจะลุกขึ้นเพื่อหายใจ จากนั้นเขาก็ตีและถือสายเป็นแมวน้ํากระโดดที่จะหลบหนี
มีชักเย่อหมดหวังของสงคราม Nanook ลากเส้น 10 หรือ 12 ฟุตออกจากหลุมแล้วถูกลากกลับเลื่อนข้ามน้ําแข็งและดึงอีกครั้งและอีกครั้ง เรามองไม่เห็น แต่เขาต้องมีเส้นผูกติดอยู่กับร่างกายของเขา เขาส่งสัญญาณอย่างสิ้นหวังให้เพื่อนนักล่าของเขาช่วยเขาและเราเห็นพวกเขาวิ่งข้ามน้ําแข็งกับสุนัขของพวกเขาในขณะที่เขาพยายามยึดมั่น พวกเขามาถึงในที่สุดและสามหรือสี่ของพวกเขาดึงบนเส้น ตราประทับมีชัย นานุกใช้มีดของเขาเพื่อขยายรูและตราประทับในที่สุดก็ถูกเปิดเผยและฆ่า นักล่าจะถอดมันออกทันทีจากความพร่ามัวของมันและรับประทานอาหารบนเนื้อดิบของมัน
มีการอภิปรายในหมู่นักวิจารณ์เกี่ยวกับการหยุดชะงักที่เป็นไปได้ในการถ่ายทํา เราไม่เคยเห็นตราประทับถูกดึงขึ้นสู่ผิวน้ํา เหมืองถูกยิงด้วยปืนที่ Flaherty ไม่ต้องการแสดงเพราะนั่นจะส่งผลต่อความบริสุทธิ์ของภาพมนุษย์ของเขาต่อธรรมชาติหรือไม่? คําถามดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของการถกเถียงกันมานานหลายทศวรรษเกี่ยวกับวิธีการของชายคนหนึ่งที่ได้รับการขนานนามว่าเป็นบิดาของสารคดีซึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นผลงานชิ้นเอกและยังมีความเป็นจริงที่ได้รับการยอมรับ
เมื่อเห็น “Nanook of the North” เมื่อสัปดาห์ที่แล้วในเทศกาลภาพยนตร์โตรอนโตฉายอย่างงดงาม
ใน 35 มม. และมาพร้อมกับการแสดงสดของคะแนนดนตรีใหม่ฉันไม่สนใจความบริสุทธิ์ของวิธีการของ Flaherty มากนัก เขาถ่ายภาพของเขาในปี 1920 เมื่อไม่มีกฎสําหรับสารคดีและสารคดีไม่กี่เรื่องที่มีค่าแน่นอนว่าไม่มีใครยิงไปทางเหนือจนไม่มีอะไรเติบโตยกเว้นมอสเล็กน้อยและ 300 Inuit สามารถอาศัยอยู่ในพื้นที่ขนาดเท่าอังกฤษ (ในเวลาเดียวกันที่เสาอื่น ๆ ช่างภาพชื่อแฟรงค์เฮอร์ลีย์กําลังถ่ายทําการเดินทางของ Shackleton ซึ่งจบลงด้วยเรือของเขาความอดทนถูกทําลายโดยน้ําแข็งและลูกเรือหลบหนีไปยังอเมริกาใต้ในการเดินทาง 700 ไมล์ในเรือเปิดโดยไม่มีชีวิตที่หายไป ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังอยู่ในดีวีดีด้วย)
เรารู้เพราะฟลาเฮอร์ตี้พูดตรงๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาจึงคัดเลือกนักแสดงมาถ่ายทําหนังของเขา นานุกได้รับเลือกเพราะเขาเป็นนักล่าที่มีชื่อเสียงที่สุดในเขต แต่ผู้หญิงสองคนที่เล่นเป็นภรรยาของเขาไม่ใช่ภรรยาของเขาและลูก ๆ ไม่ใช่ลูก ๆ ของเขา ภาพแรกของ Flaherty คือการล่าวอลรัสและเขาเปิดเผยว่า Nanook และเพื่อนนักล่าของเขาทําการตามล่าหากล้อง “นานุก” เป็นอติซีเนม่า เวอริท แต่ในแง่หนึ่งก็คือ: ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นสารคดีที่แท้จริงที่แสดงการสร้างตัวเอง สิ่งที่เกิดขึ้นบนหน้าจอเป็นเรื่องจริงไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเบื้องหลัง นานุกมีตราประทับอยู่อีกด้านหนึ่งของเส้นนั้นจริงๆ
ภาพยนตร์เรื่องนี้แสดง Nanook ในช่วงสองสามสัปดาห์ในชีวิตของครอบครัวของเขา รายละเอียดนับไม่ถ้วนเติมเต็มวิถีชีวิตที่กําลังจะตายอยู่แล้ว เราเห็นนักล่าคืบคลานนิ้วโดยนิ้วเมื่อฝูงของวอลรัสนอนหลับแล้ว Nanook ผุดขึ้นและฉมวกหนึ่งและจากนั้นการต่อสู้ที่รุนแรงที่คู่ของวอลรัสเข้าร่วมการต่อสู้ ฉากดังกล่าวทําให้ชีวิต Inuit ง่ายขึ้นกับความเป็นจริงขั้นพื้นฐานที่สุด: ในดินแดนนี้อาหารเพียงอย่างเดียวมาจากสัตว์อื่น ๆ ซึ่งจะต้องถูกล่าและฆ่า ทุกอย่างที่ครอบครัวใช้ อาหาร เชื้อเพลิง เสื้อผ้า และเครื่องมือของมัน มาจากสัตว์พวกนั้น ยกเว้นมีด และอาจเป็นจุดฉมวก ซึ่งพวกเขาได้รับจากด่านซื้อขาย พวกเขามีความหรูหรา ก่อนที่จะมีโพสต์การซื้อขายมี Inuit อยู่แล้ว
หนึ่งในฉากที่น่าสนใจที่สุดของภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงการสร้าง igloo นานุกและผองเพื่อนแกะสลักก้อนหิมะขนาดใหญ่และซ้อนกันเป็นวงกลมแกะสลักใหม่จากพื้นเพื่อให้จมลงเมื่อผนังสูงขึ้นและโค้งเข้าด้านในเพื่อสร้างโดม จากนั้นเขาก็พบแผ่นน้ําแข็งตัดรูในผนัง igloo และแทรกน้ําแข็งเพื่อทําหน้าต่าง มีอีก igloo อันที่เล็กกว่าสําหรับสุนัข และภายใน igloo ขนาดใหญ่ igloo ที่เล็กที่สุดของทั้งหมดสําหรับลูกสุนัขซึ่งสุนัขตัวใหญ่จะกินอย่างรวดเร็วนานุกมีลูกชายคนเล็กชื่ออัลลี และลูกน้อยชื่อเรนโบว์ อายุ 4 เดือน พวกเขาเดินทางเข้าไปในฮู้ดของแม่ของพวกเขา มีฉากของพระคุณและความรักที่ไม่มีใครเทียบได้ในฐานะภรรยาของเขา Nyla และ Cunayou ดูแลเด็ก ๆ เด็ก ๆ เล่นกับลูกสุนัขและแถบครอบครัวทั้งหมดเพื่อคลานใต้ขนของพวกเขาซึ่งทําหน้าที่เป็นผ้าห่มสําหรับกลางคืน นอกจากนี้ยังมีช่วงเวลาแห่งอันตรายเนื่องจากพวกเขาเกือบจะหายไปในพายุหิมะอย่างฉับพลันและช่วงเวลาแห่งความหิวโหยและความสิ้น
credit : cruisersmotorcycles.com, michaelclauser.com, topwebinarservice.com, clockhousereview.com, queenannesanimalservices.com
