การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นความท้าทายที่กำหนดไว้ในยุคของเรา แต่มหาวิทยาลัยส่วนใหญ่ในอเมริกากำลังวางแผนที่จะจัดการกับปัญหานี้ แม้ว่านักศึกษาและคณาจารย์ในวิทยาลัยมากกว่า 400 แห่งได้เรียกร้องให้ผู้บริหารเลิกกิจการบริษัทพลังงานจากเชื้อเพลิงฟอสซิล แต่มีน้อยกว่า 20 คนที่มุ่งมั่นที่จะทำเช่นนั้น สแตนฟอร์ดเพิ่งปลดจากถ่านหิน แต่ไม่มีโรงเรียนอื่นใดที่มีเงินบริจาคภายใน 150 ที่ใหญ่ที่สุดในปี 2013 เขียน Evan J Mandery สำหรับThe New York Times
ข้อเสนอหลักของโรงเรียนที่ให้เหตุผลคือควรสงวนเงินบริจาคเพื่อพัฒนาภารกิจทางวิชาการ
ในฐานะประธานของ Cornell, David J Skorton กล่าวว่า “เราต้องต่อต้านในเกือบทุกกรณีการล่อลวงเพื่อจัดการกองทุนอันมีค่าเหล่านี้เพื่อสังคมหรือการเมืองต่อไปไม่ว่าจะมีค่าควรเพียงใดก็ตาม” Drew Gilpin Faust ประธานของ Harvard กล่าวว่า “การบริจาคเป็นทรัพยากร ไม่ใช่เครื่องมือในการขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงทางสังคมหรือการเมือง”
ข้อความเหล่านี้ทำให้ฉันตกตะลึง นักวิชาการเป็นกลุ่มเสรีนิยม การวิจัยซึ่งส่วนใหญ่ดำเนินการในมหาวิทยาลัย สนับสนุนอย่างท่วมท้นว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเกิดจากฝีมือมนุษย์ เป็นไปได้อย่างไรที่มีมหาวิทยาลัยเพียงไม่กี่แห่งที่เต็มใจรับมือกับภาวะโลกร้อน?
ประการแรกซึ่งมีบทบาทสำคัญมานานหลายทศวรรษคือการกำหนดคุณภาพทางวิชาการว่าอย่างน้อยต้องคงไว้ซึ่งโปรแกรมและบริการที่มีอยู่ในปัจจุบัน หากไม่เลือกการปรับปรุงหรือเพิ่มเติม ในการใช้กลยุทธ์นี้ สถาบันสาธารณะดูเหมือนจะเพิ่มค่าใช้จ่ายที่มีอยู่ทั้งหมดและต่อมาถือว่าไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
กลยุทธ์ที่สอง แต่ถูกละเลยอย่างกว้างขวางคือการเริ่มต้นด้วยการประมาณการรายได้แบบอนุรักษ์นิยมโดยมีค่าเล่าเรียนไม่สูงกว่าอัตราเงินเฟ้อ โปรแกรมและบริการของสถาบันควรได้รับการประเมินเพื่อประสิทธิภาพและประสิทธิผล แม้ว่าสิ่งนี้จะต้องมีการแลกเปลี่ยนภายในแฟ้มผลงานของโปรแกรมและบริการทางวิชาการ
บนพื้นผิว การแลกเปลี่ยนควรค่อนข้างตรงไปตรงมา: โปรแกรมการลงทะเบียนสูงเทียบกับต่ำ ต้นทุนสูงและประสิทธิผลในแง่ของการรักษาลูกค้า การสำเร็จการศึกษา และการจัดตำแหน่ง เทียบกับต้นทุนสูงและผลผลิตต่ำ
การเยี่ยมชมอาชีวศึกษาของสำนักสถิติแรงงานจะช่วยระบุสาขาวิชาที่นำไปสู่ทางเลือกอาชีพ
ที่มีแนวโน้มและน้อยกว่าที่มีแนวโน้มในปีต่อ ๆ ไป ด้านล่างพื้นผิวส่งผลกระทบต่อการดำรงชีวิตและอาชีพของคณาจารย์และเจ้าหน้าที่ การพิจารณาอย่างมีจริยธรรมและอย่างมีมนุษยธรรมจะทำให้เกิดความสับสนในเส้นทางที่ไม่ลำบากในการจำกัดค่าใช้จ่าย
วัฏจักรธุรกิจของประเทศและความไม่แน่นอนด้านเงินทุนของรัฐจะยังคงทำให้การจัดทำงบประมาณเชิงกลยุทธ์ที่สถาบันอุดมศึกษาของรัฐเป็นความท้าทายที่น่าเกรงขาม ความท้าทายที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นคือความอดทนที่ลดลงของนักเรียนและเจ้าหน้าที่ที่มาจากการเลือกตั้งในค่าเล่าเรียนที่สูงขึ้น
ประกอบกับผลตอบแทนการขึ้นทะเบียนประจำปีที่เพิ่มขึ้นอย่างไม่แน่นอน ส่งผลให้กลยุทธ์ด้านงบประมาณที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่สามารถป้องกันได้ การละทิ้งแนวคิดเรื่องสิทธิในการวางแผนงบประมาณที่เพิ่มต้นทุนควรช่วยให้มีขนาดของการเพิ่มขึ้นในอนาคต โดยระลึกไว้ว่าแม้ว่าโปรแกรมและบริการทางวิชาการเพิ่มเติมไม่ได้นำไปสู่สถาบันที่ดีกว่าเสมอไป แต่ก็มักจะนำไปสู่ค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นในท้ายที่สุดซึ่งสนับสนุนโดยนักศึกษาและผู้เสียภาษี
การวิเคราะห์ผลประโยชน์ค่าใช้จ่าย
ความก้าวหน้าของสถาบันอย่างต่อเนื่องโดยมีค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นของนักเรียนทำให้เกิดคำถามที่ได้รับความไว้วางใจ ควรเพิ่มค่าเล่าเรียนเว้นแต่จะได้รับการสนับสนุนโดยเหตุผลด้านต้นทุนที่ชัดเจนหรือไม่? นักศึกษาควรจ่ายในอัตราที่สูงขึ้นเพื่อรักษาความมั่นคงในการจ้างงานสำหรับคณาจารย์และเจ้าหน้าที่ปัจจุบันหรือไม่?
ต้องเผชิญกับอันตรายจากการรอการกลับมาก่อนกำหนดของเงินอุดหนุนจากรัฐที่สูงขึ้นที่เชื่อถือได้ ความเกลียดชังต่อค่าเล่าเรียนที่สูงขึ้น และการลงทะเบียนที่ไม่แน่นอน ผู้นำสถาบันของรัฐอาจต้องการพิจารณากลยุทธ์การสร้างงบประมาณที่อนุรักษ์นิยมมากขึ้นเพื่อบรรเทาการปรับขึ้นค่าเล่าเรียนในอนาคต การเริ่มต้นด้วยฐานต้นทุนที่ลดลงจะเป็นการเริ่มต้นในการบรรเทาภาระของนักเรียนของเรา
แนะนำ : รีวิวซีรี่ย์เกาหลี | ลายสัก | รีวิวร้านอาหาร | โทรศัพท์มือถือ ราคาถูก | เรื่องย่อหนัง
